Wilk i owce

     Jedni mówią o epidemii, inni jej zaprzeczają. Tak, czy siak - niewątpliwie grypa jest w natarciu. Ja też musiałam się poddać. Pani doktor pogroziła mi palcem, więc grzecznie leżę i biorę lekarstwa. A że gorączka minęła, próbuję przegonić nudę. Czytam i surfuję po internecie. Ostatnio szukałam informacji o różnych grach. Trzeba się doskonalić w roli babci! I „wpadł mi w rękę” opis jednej z nich: Wilk i owce.
    Cytuję za Wikipedią:
Jeden z graczy dysponuje czterema pionami czarnymi (owcami), drugi dysponuje jednym pionem białym (wilkiem). Pozycja początkowa wygląda następująco: owce obsadzają pierwszy rząd szachownicy, wilk staje na jednym dowolnym wybranym polu krańcowego rzędu szachownicy.
Celem gracza-wilka jest przedostanie się na pierwszy rząd pól szachownicy. Gracz dysponujący owcami wygrywa, gdy uda mu się zablokować wilka tak, żeby nie mógł on wykonać posunięcia.
Grę rozpoczyna gracz grający wilkiem. W jednym ruchu może przejść o jedno pole po przekątnej w dowolną stronę.
Piony gracza grającego owcami w kolejnym posunięciach przechodzą także o jedno pole po przekątnej, lecz tylko do przodu. Wilk może cofać się, owce nie mogą się cofać.

     To co prawda tradycyjna gra o typie warcabowym, ale może gdybyśmy zastosowali jej reguły, dałoby się ją wykorzystać na gruncie samorządowym?

                                                                                                   Hanna Iwaniuk