Frustrat

  Odkąd zostaliśmy państwem demokratycznym, odkryliśmy w sobie niemal wszyscy potrzebę komentowania. Komentowania wydarzeń, zachowań, wyglądu, sposobu wypowiadania się itd itp. To dobrze. Ważne jest zdanie każdego z nas, oczywiście pod warunkiem, że unikamy wulgaryzmów, słów ewidentne poniżających innych. Źle jest, kiedy zaczynamy krytykować ułomności fizyczne, lub wyznanie czy orientację. Nie ulega wątpliwości, że najwięcej uwagi poświęcamy aktorom, celebrytom i oczywiście mniejszej lub większej rangi politykom. Tym, którzy za pośrednictwem rozmaitych mediów bywają "u nas w domu", choć nie zawsze do niego zapraszani. Dziś poświęcimy nieco czasu byłemu politykowi, któremu wydawło się, że coś znaczy gdy nim był, a dziś wydaje nam się, że jemu się wydaje, że znaczy jeszcze więcej. Nie owijając w bawełnę, wg niego większość z nas to zwyczajni frustraci. Wydaje się, że VII kadencja, szczególnie senatu niektórym na zdrowie nie wyszła. Dziś okazuje się, że jeżeli ktoś nie przepada za imieniem Marek to jest to oczywiście frustrat, jeżeli ktoś nie potrafi kochać go i podziwiać takim jakim jest, to też jest to oczywiście frustrat. Najwięksi frustraci to oczywiście ci, którzy krytykują kolejne dzieło jego życia, pomnik uwielbienia dla samego siebie i niezłe źródło dodatkowego przychodu, czyli ratusz. Zresztą, cokolwiek ktoś skrytykuje, w czym bezpośrednio lub pośrednio brał udział, to oczywiście wynika to z małości krytykującego, która jest ni mniej ni więcej wynikiem jego, tego krytykanta, ciągłej frustracji. Frustrat to takie przeciwieństwo jego. Człowieka sukcesu, byłego ideanego wspólnika, byłego sprawnego senatora, byłego wizjonerskiego właściciela fabryki, byłego wielkodusznego sponsora. Wszędzie jak wiemy dał się poznać z jak najlepszej strony. Dziś epatuje nas nonsensami, żeby nie powiedzieć groteskową powagą, za pośrednictwem swego kolejnego dziecka-maskotki, czyli Extra. Tutaj, oczywiście poza nim i tymczasem Niedźwieckim, to niemal wszyscy są frustratami. Koledzy z PiS-u, bo wyszli z koalicji, a ich poseł śmiał mieć wątpliwości co do formalnej uczciwości władz miasta, z którymi jak na razie się mocno identyfikuje, koledzy z SLD, bo jednoznacznie opowiedzieli się przeciwko temu co robi 3P na czele z Andrzejem Brockim (słyszałem, że był w Sieradzu załatwiać Florczakowi robotę). Oczywiście największymi frustratami są ni mniej ni więcej tylko członkowie Platformy Obywatelskiej. Nie dość, że nie widziała nam się zbytnio koalicja z nimi, to wciąż mamy jakieś pretensje do prezydenta i do całej tej ekipy. Wogóle okazuje się, że wszystkie partie to siedlisko nieudaczników, półgłówków, kombinatorów, po prostu frustratów. Zresztą dopiero – odkąd go z jednej z nich wywalono. Nasuwa się więc pytanie, czy kontestowanie tego, ciągłe próby, tymczasem nieudane, spotkania się z czołówką władz PO,  to nie jest czasem objaw frustracji pana, panie Marku ? Nie mówiąc już o totalnym zakłamaniu. Ale o tym, to już było.

 

Max Weber.