Nasze Koło Historii.

  Jest pięknie ! Zgodnie z zapowiedziami ukazało się Extra i tak jak wszyscy tego oczekiwali, mimo owych hucznych zapowiedzi nic się nie wyjaśniło w sprawie tzw. Ratusza, poza tym, że ratusz to tak naprawdę nie ratusz tylko Centrum Kultury. Ok niech i tak będzie. Tylko czy warto było pisać o tym o  czym większość tak naprawdę wie? Z pozycji właściciela Extra wygląda na to, że tak. Czego jeszcze dowiedzieliśmy się z tego artykułu? O zamiłowaniu naszego włodarza do historii. Oddajmy jej ( tej historii) głos. Fragment szerszej publikacji na temat minionych czasów.

„ Podczas gospodarskich wizyt I sekretarz KC PZPR Edward Gierek odwiedzał zakłady produkcyjne, kopalnie, huty, fabryki. Chętnie bywał na placach budowy, otwierał nowe odcinki dróg, rozmawiał z robotnikami. A wszystko to dla propagandy sukcesu - by pokazać światu i rodakom, że kraj rozwija się, a władza jest blisko ludu” . ( Jacek Mirosław, źródło ( nomen omen ) Forum)

  A teraz coś ze współczesności:  „Prezydent jest na tej budowie częstym gościem - osobiście dogląda inwestycję, sprawdza postęp prac, rozmawia z pracownikami firm pracujących nad powstaniem centrum kultury. - Jestem pod wrażeniem detali, staranności projektanta – mówi Piotr Niedźwiecki” ( Extra ) .

   Takie rzeczy już się zdarzały, czego wyjątkowym przykładem jest cytat ze Sztandaru Ludu poniżej. Aha, proszę zwrócić uwagę na datę, a szczególnie na rok. Znający historię wiedzą co było dalej z tow. sekretarzem.

  „Na budowie centrum rekreacji!  (...) I sekretarz KC PZPR,  wraz z towarzyszącymi osobami przybył na teren budowy centrum rekreacji i wypoczynku w Kumowej Dolinie, wykonywanego od początku przez uczestników studenckiej akcji „Chełm-80". Tow. E.Gierka powitała pracująca tam młodzież z Politechniki Białostockiej  i Rzeszowskiej oraz studenci polscy uczący się w radzieckich uczelniach technicznych. Delegacja studentów  wręczyła Edwardowi Gierkowi wiązankę polnych maków. Wywiązała się przy tym bezpośrednia rozmowa (...)”( Sztandar Ludu nr 157, 17-20.07.1980r.).

Max Weber